Shkollimi ende vazhdon të mbetet njëri ndër proceset fundamentale për krijimin e një shoqërie të arsyeshme dhe racionale. Kohëve të fundit, një numër i madh i nxënësve hynë në klasë të parë me dituri paraprake të të shkruarit dhe të të lexuarit. Analistët mendojnë se përgatitja paraprake e fëmijeve është një proces i dëmshëm.
“Fëmijët nuk duhet ta mësojnë shkrim-leximin përpara se të hynë në klasë të parë, sepse kjo ndikon që tek ata të shfaqet ndjenja e monotonisë në klasë. Unë nuk jam kundër edukimit të fëmijëve, unë jam kundër kryerjes së punëve përpara se t’ju vijë koha”-u shpreh Nexhbedin Ameti, mësus i nxënësve të klasës së parë.
Mirëpo tani, shumë fëmijë “imponohen” nga prindërit e tyre për ta mësuar shkrimin dhe leximin përpara afatit të caktuar. Njëra ndër pasojat që mund të vi si shkak i këtij imponimi është edhe krijimi i ndjenjës së monotonisë në klasë. Një nxënës që i ka mësuar paraprakisht shkronjat, lidhjen e tyre dhe tingullimin, ndjen mërzi kur është në klasë, sepse jo vetëm tek fëmijët por tek gjithsecili, është monotoni kur dikush ti përsërit gjërat që më veç i ke të njohura-tha B.H, psikologe.
Këto fëmijë që dinë shkronjat paraprakisht, nuk vinë në klasë më dëshirën për të mësuar EDHE NJË SHKRONJË TË RE por vinë sepse ashtu duhet vepruar, sepse ashtu ju kanë thënë prindërit, sepse mungesat nuk janë për nxënësit e mire, etj.
Unë i di shkronjat, i di edhe numrat, pse atëherë mësuesja nuk na mëson tjeter gjë- pyeti Arlinda, nxënëse e klasës së parë.
Fëmijët do të mendojnë se dinë gjithçka dhe kjo mund të ndikojë që ata të ngelin mbrapa me mësimet. Sepse kur shokët zhgaravisin fletorët për ta bërë shkronjën e re që kanë mësuar, ai e bën atë pa probleme. Të dishë nuk është gjë e keqe, e as të marrësh lëvdata, ajo çka mendoj unë se mund të lë pasoja negative është bindja që mund të formohet se UNË DI GJITHÇKA. Mirëpo shkronjat janë 36, e çka pastaj?-shtoi mësuesja M.Z.
Problemi për të cilin mësuesit ishin të shqetesuar ishte humbja e vullnetit për të punuar me nxënësit.
“Puna e mësuesit të klasës së parë është të ju mësojë ndër të tjerash nxënësve shkrimin dhe leximin. Nëse shumica e nxënësve vinë me njohuri paraprake mbi këtë, atëherë puna e tij nuk do të rezultote në asgjë. Kjo është një dilemë që i kanoset punës së mësuesit. Poqese ai vendos që nxënësve t’ju jep informata shtesë, në vend që t’ju mësojë shkronjat, kjo do të sillte probleme me planprogramin mësimor”-përfundoi mësuesi Nexhbedin Ameti.
Ajo çka duhet kuptuar është se metodat dhe mënyrat se si jepet arsimimi nuk janë gjithmonë të njejta, ata për dikend mund të jenë të dobishme, e për dikend tjetër jo. Puna jonë është ta gjejmë atë që është me e përshtatshme, për të dhëmë një rezultat – MËSO NGADALË, POR MËSO SI DUHET.